W Deklaracji Sorbońskiej, podpisanej 25 maja 1998 r. przez ministrów właściwych dla szkolnictwa wyższego: Francji, Niemiec, Wielkiej Brytanii i Włoch, podkreślono rolę stworzenia Europejskiego Obszaru Szkolnictwa Wyższego jako klucza do zwiększenia mobilności i zatrudnialności obywateli oraz ogólnego rozwoju kontynentu. Idea ta spotkała się z gorącym poparciem rządów 29 europejskich państw, w imieniu których ministrowie właściwi do szkolnictwa wyższego podpisali w dniu 19 czerwca 1999 r. w Bolonii wspólną deklarację, rozpoczynającą tzw. Proces Boloński[1]. Deklarację Bolońską, zawierającą zadania prowadzące do zbliżenia systemów szkolnictwa wyższego krajów europejskich oraz postanowienie stworzenia do 2010 r. Europejskiego Obszaru Szkolnictwa Wyższego, podpisało dotychczas 47 państw, w tym Polski i Ukrainy[2]. W celu stworzenia warunków do mobilności edukacyjnej, między innymi poprzez likwidowanie przeszkód utrudniających faktyczna swobodę przemieszczania się młodych ludzi, postanowiono zapewnić, w przypadku [1]:
- studentów: dostęp do możliwości kształcenia i szkolenia oraz związanej z tym opieki, pomocy i świadczeń dla studentów,
- nauczycieli akademickich i pracowników administracyjnych: uznawanie i „waloryzowanie” okresów prowadzenia badań, nauczania i szkolenia w innym kraju europejskim, bez naruszania ich uprawnień ustawowych;
- uczelni: rozwój współpracy europejskiej w zakresie zapewnienia poprwy jakości, opracowania podobnych kryteriów i metodologii oceny oraz systemów punktów zaliczeniowych (ECTS);
- szkolnictwa wyższego: przyjęcie systemu czytelnych dyplomów i porównywalnych tytułów i stopni, tworzenie: programów kształcenia, zintegrowanych programów badań, studiów i szkoleń oraz współpracę i wymianę między uczelniami Europejskiego Obszaru Szkolnictwa Wyższego.