Zarządzanie jakością i jakość zarządzania w szkołach wyższych oraz ewaluacja jakości działalności naukowej w Polsce

Wzrost poziomu jakości kształcenia i rozwój pracy naukowo-badawczej i stałe podnoszenie jakości jej efektów stało się podstawowym wyzwaniem postawionym przed kierującymi szkołami wyższymi w Polsce. Dlatego też sprawa kluczową, niezbędną do rozwoju uczelni publicznych i niepublicznych stało się odczuwalne, stałe podnoszenie jakości zarządzania w tych szkołach wyższych oraz wzrost jakości zarządzania nauką i szkolnictwem wyższym na szczeblu państwa. W tym celu zarówno w Ministerstwie jak i wszystkich uczelniach powinien być rozwijany faktyczny, a nie – pozorowany, projakościowy system zarządzania, który rzeczywiści, a nie na papierze, zapewniał będzie doskonalenie jakości pracy zatrudnionych. System zarządzania w szkołach wyższych, aby zapewnić ciągłą poprawę jakości zarządzania powinien być oparty zasadach Total Quality Commitment (TOC) i Total Quality Management (TQM) . Obowiązkiem szkół wyższych w państwach sygnatariuszach Procesu Bolońskiego w ramach Europejskiego Obszaru Szkolnictwa Wyższego (EOSW) jest podporządkowanie systemu zarządzania jakością w uczelni, opracowanym przez European Association for Quality Assurance in Higher Education (ENQA): Standardom i wskazówką zapewnienia jakości w Europejskim Obszarze Szkolnictwa Wyższego (Standards and Guidelines for Quality Assurance in the European Higher Education Area -ESG). Standardy te zostały przyjęte w maju 2005 r. w Bergen i znowelizowane w Erewaniu w maju 2015 r. w trakcie Konferencji Ministrów właściwych do spraw szkolnictwa wyższego państw EOSW (European Higher Education Area, Ministerial Conference).