Szkoły wyższe spełniały dwie misje: badawczą i edukacyjną, wierne zasadzie jedności nauki i kształcenia liberalnego uniwersytetu Humboldta. Pod koniec XX wieku dostrzeżono rosnące znaczenie relacji uniwersytetu z otoczeniem oraz współzależność miedzy uczelnią, państwem i rynkiem. Wykształciła się, bowiem trzecia misja uniwersytetu – budowanie i rozwijanie pożądanej relacji z otoczeniem, w tym zwłaszcza z szeroko rozumianą praktyką.

Uniwersytety w Europie od XIX wieku spełniały dwie misje: badawczą i edukacyjną, wierne zasadzie jedności nauki i kształcenia liberalnego uniwersytetu Humboldta. Pod koniec XX wieku dostrzeżono rosnące znaczenie relacji uniwersytetu z otoczeniem oraz współzależność miedzy uczelnią, państwem i rynkiem. Wiek XXI to uniwersytety europejskie i amerykańskie rozpoczęły od zaliczenia do swych głównych celów realizację trzeciej misja uniwersytetu – budowanie i rozwijanie pożądanej relacji z otoczeniem, w tym zwłaszcza z szeroko rozumianą praktyką.

Począwszy od powstania pierwszego uniwersytetu średniowiecznego do dziś  ewoluuje koncepcja zarządzania w uczelniach w kierunku uniwersytetu: liberalnego, przedsiębiorczego, państwowego, tradycyjnego, itd.. W centrum układu tych koncepcji uniwersytetów znajduje się współczesny polski uniwersytet na rozdrożu, który chciałby się rozwijać, ale nie może się zdecydować - w jakim kierunku powinien dokonać wewnętrznej transformacji swego funkcjonowania i restrukturyzacji zarządzania.

Na stronach internetowych i łamach czasopism toczy się dyskusja dotycząca problemów rozwoju gospodarczego Polski w kontekście kryzysu, jaki przezywa Unia Europejska oraz rozwijających się zagrożeń politycznych i militarnych występujących w Europie i w świecie. Wprawdzie od 1999 roku poziom Produktu Krajowego Brutto stale rośnie, ale w zróżnicowanym tempie. Tempo wzrostu gospodarczego rośnie w latach 2004-206, następnie spada w latach 2007-2013, aby znów wzrastać w roku 2014-2016.

Osoby pełniący funkcje kierownicze w szkole wyższej świadczą usługę polegającą na zarządzaniu w zamian za określone wynagrodzenie i przywileje. Jakość świadczenia usługi polegającej na podejmowaniu decyzji w uczelni, czyli jakość pracy zarządzających w uczelni nazywamy jakością zarządzania w szkole wyższej.

Zawsze, bez względu na to, kto i czym zarządza, to zawsze podjęte decyzje rodzą skutki ekonomiczne, które satysfakcjonują lub nie satysfakcjonują zarządzającego i zarządzanego oraz interesariuszy zewnętrznych. Można postawić sobie pytanie – dlaczego te skutki mogą być różne, zadawalające lub niezadawalające?

P.F. Drucker w swej ostatniej książce „Zarządzanie XXI wieku – wyzwania” pisze, że słuszne XX wieku założenia dotyczące dyscypliny zarządzania oraz praktyki zarządzania „stały się anachroniczne i nabrały zgoła karykaturalnego wydźwięku. Są już tak dalece niespójne z rzeczywistością, że stały się przeszkodami w teorii, a już na pewno w praktyce zarządzania. Można wręcz pokusić się o stwierdzenie, iż rzeczywistość w oszałamiającym tempie nabiera cech zdecydowanie przeciwnych do tych, które są opisywane w owych założeniach”

Władze wydziałów i instytutów odpowiedzialne za jakość kształcenia swoich studentów, chcąc mieć poczucie dobrze spełnionego obowiązku, formułują i przyjmują własne subiektywne oceny i głoszą, że poziom świadczonych usług dydaktycznych jest wysoki. Nie w sposób spotkać w Polsce i na Ukrainie szkoły wyższej, w której głoszono by, że poziom ich jakości kształcenia jest niski, a wartość dodana, jaką uzyskują studenci po ukończeniu studiów jest mierna.

Kiedy w Krakowie, spacerując po Rynku Głównym, przechodzimy obok Sukiennic to widzimy, że stoją jak stały przed wiekami, a w ich wnętrzu odbywa się nadal handel. I tak jak w średniowieczu - spotkamy tu kupujących z Polski, Niemiec, Anglii, Ukrainy, Rosji i wielu innych państw, które są starsze od Sukiennic. Idąc dalej, ulicą Św. Anny przechodzimy obok Collegium Maius Uniwersytetu Jagielońskiego, gdzie spotkać możemy profesorów i studentów z tych wymienionych powyżej państw i wielu innych powstałych we współczesnym świecie.

Osoby pełniący funkcje kierownicze w szkole wyższej świadczą usługę polegającą na zarządzaniu w zamian za określone wynagrodzenie i przywileje. Jakość świadczenia usługi polegającej na podejmowaniu decyzji w uczelni, czyli jakość pracy zarządzających w uczelni nazywamy jakością zarządzania w szkole wyższej.